Δήμοι και Κοινότητες Μετά την απελευθέρωση άρχισε να οργανώνεται το κράτος και καθιερώθηκαν οι Δήμοι.
Στις 27-12-1833 έγινε ο Δήμος Φελλόης συμπεριλαμβανομένης της Βεργουβίτσας με έδρα τη Σβυρού (Όαση). Με το Β.Δ. της 19ης Ιουνίου 1841 ο Δήμος Φελλόης έγινε Β΄ Τάξεως με έδρα τη Σελιάνα. Δήμαρχος Φελλόης διετέλεσε ο Γεώργιος Ρόζος και μετέπειτα ο εγγονός του Παναγής Αποστόλου Ρόζος. Επίσης επί εικοσαετία διετέλεσε Δήμαρχος ο Θεόδωρος Καραβέλας, ιατρός από τη Σελιάνα, ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή του Παναγή Α. Ρόζου Γαρουφαλιά.
Μετά την κατάργηση των Δήμων με το Β.Δ. της 18ης Αυγούστου 1912 η Βεργουβίτσα αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα και μέχρι το 1944 υπαγόταν διοικητικά στην Επαρχία Καλαβρύτων. Με το διάταγμα της 22ας Μαΐου 1944 υπήχθη στην επαρχία Αιγιαλείας . Με το Β.Δ. 20-9-1955 η Βεργουβίτσα μετονομάστηκε σε Μοναστήρι.
Απογραφές πληθυσμού
Οι πρώτες απογραφές στην Πελοπόννησο που ενδιαφέρουν και την περιοχή μας έγιναν από τους Ενετούς το έτος 1688.
Με τα ελλιπή μέσα της εποχής εκείνης κατεγράφη ότι ο πληθυσμός εκτός της Κορίνθου και της Μάνης ήταν 85.468. Κατά τους υπολογισμούς των Ενετών υπολογίσθηκε ότι λόγω των εχθροπραξιών ο πληθυσμός είχε μειωθεί στο ένα τρίτο.
Σε νεότερη απογραφή κατά τα έτη 1691-1692 έδειξε ότι ο πληθυσμός της Πελοποννήσου είχε αυξηθεί στις 190.653. Κατά την απογραφή αυτή ο Νομός Αχαΐας είχε 49.491 κατοίκους. Η επαρχία Καλαβρύτων που στην οποία υπαγόταν η περιοχή μας είχε 118 κατοικημένα χωριά, 36 καταστρεμμένα, 5 Μοναστήρια, 992 οικογένειες με 16.561 ψυχές και 2.211.760 στρέμματα γης.
Άλλη πληθυσμιακή απαρίθμηση έγινε από τον Καποδίστρια το 1828. Επίσης έγινε προσπάθεια να υπολογιστεί ο πληθυσμός της χώρας κατά το 1821. Με την καινούρια διαμόρφωση των επαρχιών, η επαρχία Καλαβρύτων που υπαγόταν και τότε η περιοχή μας είχε 33.983 κατοίκους το 1821, και 28.931 κατοίκους το 1828, έχασε δηλαδή στο διάστημα αυτό 5.052 κατοίκους.
Σε απογραφή που έγινε από γαλλική επιστημονική αποστολή τα έτη 1829-1830 έδειξε στην επαρχία Καλαβρύτων 39.999 κατοίκους. Στο χωριό Βεργουβίτσα έδειξε 51 οικογένειες και 274 άτομα.
Επίσημες απογραφές ξεκίνησαν από το έτος 1879 και μετά οι οποίες έχουν ως εξής:
Έτος 1879 Βεργουβίτσα πληθυσμός 522 κάτοικοι
Έτος 1889 Βεργουβίτσα πληθυσμός 465 κάτοικοι
Έτος 1896 Βεργουβίτσα πληθυσμός 502 κάτοικοι
Έτος 1907 Βεργουβίτσα πληθυσμός 492 κάτοικοι
Έτος 1920 Βεργουβίτσα πληθυσμός 181 κάτοικοι
Έτος 1928 Βεργουβίτσα πληθυσμός 178 κάτοικοι
Έτος 1928 Γεωργουλιάνικα πληθυσμός 39 κάτοικοι
Έτος 1928 Καραμπασιάνικα πληθυσμός 38 κάτοικοι
Έτος 1928 Ροζέϊκα πληθυσμός 78 κάτοικοι
Έτος 1940 Βεργουβίτσα πληθυσμός 340 κάτοικοι
Έτος 1951 Βεργουβίτσα πληθυσμός 269 κάτοικοι
Έτος 1961 Μοναστήριο πληθυσμός 234 κάτοικοι
Έτος 1971 Μοναστήριο πληθυσμός 213 κάτοικοι
Στις 27-12-1833 έγινε ο Δήμος Φελλόης συμπεριλαμβανομένης της Βεργουβίτσας με έδρα τη Σβυρού (Όαση). Με το Β.Δ. της 19ης Ιουνίου 1841 ο Δήμος Φελλόης έγινε Β΄ Τάξεως με έδρα τη Σελιάνα. Δήμαρχος Φελλόης διετέλεσε ο Γεώργιος Ρόζος και μετέπειτα ο εγγονός του Παναγής Αποστόλου Ρόζος. Επίσης επί εικοσαετία διετέλεσε Δήμαρχος ο Θεόδωρος Καραβέλας, ιατρός από τη Σελιάνα, ο οποίος είχε παντρευτεί την αδελφή του Παναγή Α. Ρόζου Γαρουφαλιά.
Μετά την κατάργηση των Δήμων με το Β.Δ. της 18ης Αυγούστου 1912 η Βεργουβίτσα αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα και μέχρι το 1944 υπαγόταν διοικητικά στην Επαρχία Καλαβρύτων. Με το διάταγμα της 22ας Μαΐου 1944 υπήχθη στην επαρχία Αιγιαλείας . Με το Β.Δ. 20-9-1955 η Βεργουβίτσα μετονομάστηκε σε Μοναστήρι.
Απογραφές πληθυσμού
Οι πρώτες απογραφές στην Πελοπόννησο που ενδιαφέρουν και την περιοχή μας έγιναν από τους Ενετούς το έτος 1688.
Με τα ελλιπή μέσα της εποχής εκείνης κατεγράφη ότι ο πληθυσμός εκτός της Κορίνθου και της Μάνης ήταν 85.468. Κατά τους υπολογισμούς των Ενετών υπολογίσθηκε ότι λόγω των εχθροπραξιών ο πληθυσμός είχε μειωθεί στο ένα τρίτο.
Σε νεότερη απογραφή κατά τα έτη 1691-1692 έδειξε ότι ο πληθυσμός της Πελοποννήσου είχε αυξηθεί στις 190.653. Κατά την απογραφή αυτή ο Νομός Αχαΐας είχε 49.491 κατοίκους. Η επαρχία Καλαβρύτων που στην οποία υπαγόταν η περιοχή μας είχε 118 κατοικημένα χωριά, 36 καταστρεμμένα, 5 Μοναστήρια, 992 οικογένειες με 16.561 ψυχές και 2.211.760 στρέμματα γης.
Άλλη πληθυσμιακή απαρίθμηση έγινε από τον Καποδίστρια το 1828. Επίσης έγινε προσπάθεια να υπολογιστεί ο πληθυσμός της χώρας κατά το 1821. Με την καινούρια διαμόρφωση των επαρχιών, η επαρχία Καλαβρύτων που υπαγόταν και τότε η περιοχή μας είχε 33.983 κατοίκους το 1821, και 28.931 κατοίκους το 1828, έχασε δηλαδή στο διάστημα αυτό 5.052 κατοίκους.
Σε απογραφή που έγινε από γαλλική επιστημονική αποστολή τα έτη 1829-1830 έδειξε στην επαρχία Καλαβρύτων 39.999 κατοίκους. Στο χωριό Βεργουβίτσα έδειξε 51 οικογένειες και 274 άτομα.
Επίσημες απογραφές ξεκίνησαν από το έτος 1879 και μετά οι οποίες έχουν ως εξής:
Έτος 1879 Βεργουβίτσα πληθυσμός 522 κάτοικοι
Έτος 1889 Βεργουβίτσα πληθυσμός 465 κάτοικοι
Έτος 1896 Βεργουβίτσα πληθυσμός 502 κάτοικοι
Έτος 1907 Βεργουβίτσα πληθυσμός 492 κάτοικοι
Έτος 1920 Βεργουβίτσα πληθυσμός 181 κάτοικοι
Έτος 1928 Βεργουβίτσα πληθυσμός 178 κάτοικοι
Έτος 1928 Γεωργουλιάνικα πληθυσμός 39 κάτοικοι
Έτος 1928 Καραμπασιάνικα πληθυσμός 38 κάτοικοι
Έτος 1928 Ροζέϊκα πληθυσμός 78 κάτοικοι
Έτος 1940 Βεργουβίτσα πληθυσμός 340 κάτοικοι
Έτος 1951 Βεργουβίτσα πληθυσμός 269 κάτοικοι
Έτος 1961 Μοναστήριο πληθυσμός 234 κάτοικοι
Έτος 1971 Μοναστήριο πληθυσμός 213 κάτοικοι